VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
enfeitais - enfeitades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
enfeitaram - enfeitárom
Futuro
vós
enfeitareis - enfeitaredes
elas-eles-vocês
enfeitarão - enfeitarám
Pretérito imperfeito
vós
enfeitáveis - enfeitávades
elas-eles-vocês
enfeitavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
enfeitáreis - enfeitárades
elas-eles-vocês
enfeitaram
Condicional
vós
enfeitaríeis - enfeitaríades
elas-eles-vocês
enfeitariam
Conjuntivo
Presente
vós
enfeiteis - enfeitedes
Pretérito Imperfeito
vós
enfeitásseis - enfeitássedes
elas-eles-vocês
enfeitassem
Futuro
elas-eles-vocês
enfeitarem
Imperativo
Negativo
nunca
enfeiteis - enfeitedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
enfeitarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) enfeitache
Pretérito Imperfeito :
(vós) enfeitávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) enfeitárais
Condicional :
(vós) enfeitaríais
Imperativo :
(vós) enfeitade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
enfeitai-la - enfeitade-la
elas-eles-vocês
enfeitam-na
Pretérito Perfeito
eu
enfeitei-a - enfeitei-na
ela-ele-você
enfeitou-a - enfeitou-na
elas-eles-vocês
enfeitaram-na - enfeitárom-na
Futuro
eu
enfeitá-la-ei - enfeitarei-na
tu
enfeitá-la-ás - enfeitará-la
ela-ele-você
enfeitá-la-á - enfeitará-a
nós
enfeitá-la-emos - enfeitaremo-la
vós
enfeitá-la-eis - enfeitarede-la
elas-eles-vocês
enfeitá-la-ão - enfeitarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
enfeitávei-la - enfeitávade-la
elas-eles-vocês
enfeitavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
enfeitárei-la - enfeitárade-la
elas-eles-vocês
enfeitaram-na
Condicional
eu
enfeitá-la-ia - enfeitaria-a
tu
enfeitá-la-ias - enfeitaria-la
ela-ele-você
enfeitá-la-ia - enfeitaria-a
nós
enfeitá-la-íamos - enfeitaríamo-la
vós
enfeitá-la-íeis - enfeitaríade-la
elas-eles-vocês
enfeitá-la-iam - enfeitariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a enfeite
vós que
a enfeiteis - a enfeitedes
elas-eles-vocês que
a enfeitem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a enfeitasse
vós se
a enfeitásseis - a enfeitássedes
elas-eles-vocês se
a enfeitassem
Futuro
ela-ele-você quando
a enfeitar
elas-eles-vocês quando
a enfeitarem
Imperativo
Afirmativo
enfeitai-a - enfeitai-na
vós
Negativo
nunca
a enfeiteis - a enfeitedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a enfeitar - ao enfeitá-la
tu para
a enfeitares - ao enfeitare-la
ela-ele-você para
a enfeitar - ao enfeitá-la
nós para
a enfeitarmos - ao enfeitarmo-la
vós para
a enfeitardes - ao enfeitarde-la
elas-eles-vocês para
a enfeitarem - ao enfeitarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a enfeitar - ao enfeitá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) enfeitache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) enfeitávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) enfeitárai-la
Condicional :
(vós) enfeitaríai-la - (vós) enfeitá-la-íais
Imperativo :
(vós) enfeitade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.