VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
exordiais - exordiades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
exordiaram - exordiárom
Futuro
vós
exordiareis - exordiaredes
elas-eles-vocês
exordiarão - exordiarám
Pretérito imperfeito
vós
exordiáveis - exordiávades
elas-eles-vocês
exordiavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
exordiáreis - exordiárades
elas-eles-vocês
exordiaram
Condicional
vós
exordiaríeis - exordiaríades
elas-eles-vocês
exordiariam
Conjuntivo
Presente
vós
exordieis - exordiedes
Pretérito Imperfeito
vós
exordiásseis - exordiássedes
elas-eles-vocês
exordiassem
Futuro
elas-eles-vocês
exordiarem
Imperativo
Negativo
nunca
exordieis - exordiedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
exordiarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) exordiache
Pretérito Imperfeito :
(vós) exordiávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) exordiárais
Condicional :
(vós) exordiaríais
Imperativo :
(vós) exordiade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
exordiai-la - exordiade-la
elas-eles-vocês
exordiam-na
Pretérito Perfeito
eu
exordiei-a - exordiei-na
ela-ele-você
exordiou-a - exordiou-na
elas-eles-vocês
exordiaram-na - exordiárom-na
Futuro
eu
exordiá-la-ei - exordiarei-na
tu
exordiá-la-ás - exordiará-la
ela-ele-você
exordiá-la-á - exordiará-a
nós
exordiá-la-emos - exordiaremo-la
vós
exordiá-la-eis - exordiarede-la
elas-eles-vocês
exordiá-la-ão - exordiarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
exordiávei-la - exordiávade-la
elas-eles-vocês
exordiavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
exordiárei-la - exordiárade-la
elas-eles-vocês
exordiaram-na
Condicional
eu
exordiá-la-ia - exordiaria-a
tu
exordiá-la-ias - exordiaria-la
ela-ele-você
exordiá-la-ia - exordiaria-a
nós
exordiá-la-íamos - exordiaríamo-la
vós
exordiá-la-íeis - exordiaríade-la
elas-eles-vocês
exordiá-la-iam - exordiariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a exordie
vós que
a exordieis - a exordiedes
elas-eles-vocês que
a exordiem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a exordiasse
vós se
a exordiásseis - a exordiássedes
elas-eles-vocês se
a exordiassem
Futuro
ela-ele-você quando
a exordiar
elas-eles-vocês quando
a exordiarem
Imperativo
Afirmativo
exordiai-a - exordiai-na
vós
Negativo
nunca
a exordieis - a exordiedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a exordiar - ao exordiá-la
tu para
a exordiares - ao exordiare-la
ela-ele-você para
a exordiar - ao exordiá-la
nós para
a exordiarmos - ao exordiarmo-la
vós para
a exordiardes - ao exordiarde-la
elas-eles-vocês para
a exordiarem - ao exordiarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a exordiar - ao exordiá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) exordiache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) exordiávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) exordiárai-la
Condicional :
(vós) exordiaríai-la - (vós) exordiá-la-íais
Imperativo :
(vós) exordiade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.