VERBO CONJUGADO EM FORMA NORMAL
Indicativo
Presente
vós
elucidais - elucidades**
Pretérito Perfeito
elas-eles-vocês
elucidaram - elucidárom
Futuro
vós
elucidareis - elucidaredes
elas-eles-vocês
elucidarão - elucidarám
Pretérito imperfeito
vós
elucidáveis - elucidávades
elas-eles-vocês
elucidavam
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
elucidáreis - elucidárades
elas-eles-vocês
elucidaram
Condicional
vós
elucidaríeis - elucidaríades
elas-eles-vocês
elucidariam
Conjuntivo
Presente
vós
elucideis - elucidedes
Pretérito Imperfeito
vós
elucidásseis - elucidássedes
elas-eles-vocês
elucidassem
Futuro
elas-eles-vocês
elucidarem
Imperativo
Negativo
nunca
elucideis - elucidedes
vós
Infinitivo
Flexionado
elas-eles-vocês
elucidarem
Gerúndio
Particípio Passado
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) elucidache
Pretérito Imperfeito :
(vós) elucidávais
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) elucidárais
Condicional :
(vós) elucidaríais
Imperativo :
(vós) elucidade
VERBO CONJUGADO EM FORMA PRONOMINAL (***)
Indicativo
Presente
vós
elucidai-la - elucidade-la
elas-eles-vocês
elucidam-na
Pretérito Perfeito
eu
elucidei-a - elucidei-na
ela-ele-você
elucidou-a - elucidou-na
elas-eles-vocês
elucidaram-na - elucidárom-na
Futuro
eu
elucidá-la-ei - elucidarei-na
tu
elucidá-la-ás - elucidará-la
ela-ele-você
elucidá-la-á - elucidará-a
nós
elucidá-la-emos - elucidaremo-la
vós
elucidá-la-eis - elucidarede-la
elas-eles-vocês
elucidá-la-ão - elucidarám-na
Pretérito Imperfeito
vós
elucidávei-la - elucidávade-la
elas-eles-vocês
elucidavam-na
Pretérito Mais-Que-Perfeito
vós
elucidárei-la - elucidárade-la
elas-eles-vocês
elucidaram-na
Condicional
eu
elucidá-la-ia - elucidaria-a
tu
elucidá-la-ias - elucidaria-la
ela-ele-você
elucidá-la-ia - elucidaria-a
nós
elucidá-la-íamos - elucidaríamo-la
vós
elucidá-la-íeis - elucidaríade-la
elas-eles-vocês
elucidá-la-iam - elucidariam-na
Conjuntivo
Presente
ela-ele-você que
a elucide
vós que
a elucideis - a elucidedes
elas-eles-vocês que
a elucidem
Pretérito Imperfeito
ela-ele-você se
a elucidasse
vós se
a elucidásseis - a elucidássedes
elas-eles-vocês se
a elucidassem
Futuro
ela-ele-você quando
a elucidar
elas-eles-vocês quando
a elucidarem
Imperativo
Afirmativo
elucidai-a - elucidai-na
vós
Negativo
nunca
a elucideis - a elucidedes
vós
Infinitivo
Flexionado
eu para
a elucidar - ao elucidá-la
tu para
a elucidares - ao elucidare-la
ela-ele-você para
a elucidar - ao elucidá-la
nós para
a elucidarmos - ao elucidarmo-la
vós para
a elucidardes - ao elucidarde-la
elas-eles-vocês para
a elucidarem - ao elucidarem-na
Impessoal
Infinitivo para
a elucidar - ao elucidá-la
Gerúndio
Outras Variantes
Pretérito Perfeito :
(tu) elucidache-a
Pretérito Imperfeito :
(vós) elucidávai-la
Pretérito mais-que-perfeito :
(vós) elucidárai-la
Condicional :
(vós) elucidaríai-la - (vós) elucidá-la-íais
Imperativo :
(vós) elucidade-a
** As formas marcadas em azul marinho correspondem a vozes usadas exclusiva ou fundamentalmente na Galiza.
*** Dá-se o exemplo com a forma pronominal a. As formas o, os e as têm comportamento idêntico. No caso dos pronomes começados por consoante (me, te, se, lhe, nos, vos, lhes), basta acrescentá-los ao verbo (ou ao radical do verbo se houver mesóclise) separados por hífen, exceto na P4, que faz perder o -s à forma verbal: fechar-me, fechas-nos, etc.; mas fechamo-nos.